Ο ίδιος ο Χριστός συχνά παρομοίασε τον ερχομό Του με
γάμο και τον εαυτό Του με Νυμφίο (γαμπρό). Και στο τέλος της Αποκάλυψης ο
παράδεισος συμβολίζεται με μια «πόλη στολισμένη σαν νύφη», μέσα στην οποία δεν
μπαίνει τίποτε κακό.
«Ήταν ανέραστος», γιατί είναι ο Νυμφίος της Εκκλησίας, ερωτευμένος και ενωμένος με τη Νύμφη Του, την ανθρωπότητα.
Μόνο αν δεν ήταν Θεός, αλλά ένας κοινός άνθρωπος, τότε δεν είναι αληθινός αυτός ο ιερός γάμος, άρα ούτε η ανάσταση και φυσικά δεν υπάρχει και σωτηρία από το θάνατο.
Και εσείς αδέλφια μου ορθόδοξοι, εσείς ο Νυμφίος Χριστός εαυτός.
Που σήμερα οι ποιμένες και μάγοι διδάσκαλοι σου, συνουσιάζονται με το ψεύδος τουςπρος την κατάρα της ψυχής του Ιησού Χριστού, εσύ αναγνώστη μου είσαι η ζώσα εκκλησία Του, εσύ του Φωτός των Ανθρώπων η Ελλάδα .
Σήμερα η μητέρα του νυμφίου της γνώσης των ανθρώπων,
λαμποκοπά το σκοτάδι της πορνείας της ως φως ανθρώπων, μα εσείς ελλάδα μου
είσθε τυφλοί και πνευματικά από ελλάνιο φως νεκρή. Εσύ ελλάδα ο μεσσίας των
εβραίων... σκλάβοι, καταραμένοι, με βασιλέα αντί τον χριστό, τον σατανά που χτίσανε οι
μάγοι ποιμένες τον θάνατο σου.
Εσύ ο στεφανωμένος από βρέφος ως σκήπτρο της βασιλείας σου, της αγκάθινης γνώσης τα πρέπει Τους.
Εσύ ο Υιός της αγάπης, να είσαι στην κατάρα της αγάπης σου, δολοφονημένος, από ιούδες προδότες γενίτσαρους έλληνες, αντί του Χριστού εσύ ο εαυτός Του.... ο σατανάς της παγκόσμιας εκκλησίας των ιεραρχών που τους ευλογούν για βασιλιάδες στην ελλάδα... οι του αντίχριστου... βασιλείς εν ελλάδι του σήμερα... του μεσσία των εβραίων.. αντίχριστου.
Ιωάννης
