Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Νεκροί Αναστηθείτε !


Ο πλούσιος μένει μόνος με τα πλούτη του, γιατί φοβάται μην του τα πάρουν οι άλλοι.
Ο ασκητής μένει μόνος με τα πλούτη του γιατί τα φοβούνται οι άλλοι !!!
Ο Πρώτος ζει στου ψεύδους του τα ολόπηχτα σκοτάδια, κάνοντας τον Χάρο να τρίβει τα χέρια του... οι αποθήκες του μακαρίτη θα χωρέσουν πιο πολλά στον Άδη…
Κι ο δεύτερος, κοιμάται με καθαρή την συνείδηση και μέσα στους καρπούς της Αιωνίου ζωής και Θείας Χάριτος .

***
Γνώρισα έναν ανόητο, που φορούσε χρυσό στέμμα, και με μια του ματιά όλοι οι σοφοί τον υπηρετούσαν.

Γνώρισα και έναν σοφό που φορούσε μόνο μία σκούφια, και όλοι τον περιφρονούσαν... γιατί απλά δεν είχε καμιά εμπορική σημασία.

***
Των άσοφων η παιδεία, την πολιτική κατεργάζεται, και την ειρήνη όχι.

ΜΟΛΩΝ ΚΑΙ ΕΣΥ, ΛΑΒΕ !


Αν δεν θέλεις άνθρωπε να ζεις σαν σκλάβος...
σταμάτα να έχεις την απαίτηση να ζεις σαν αφέντης !
Ο λαός αν δεν ξυπνήσει, κανένα μάτι δεν θα βγει από τον ουρανό και θα σου πει, “χαίρω πολύ Θεός” !

*
Ο προσωπικός αγώνας του ανθρώπου, είναι αυτό που οδηγεί προς την αλήθεια,
και την φανέρωση της θείας χάριτος Του.
Ο προσωπικός αγώνας, η προσωπική Μετάνοια,
και όχι ποιος είναι ο γέροντας σου, η ακόμα και ο Βασιλιάς σου, ώστε εσύ να σωθείς..... !

Ο Μόνος μεσσίας είναι ο Ιησούς Χριστός .
Ο γέροντας ο Λόγος !
Και η οδός Του έτοιμη και στερεωμένη ! Η Αγία Ορθοδοξία μας !

Αγάπη σημαίνει Θυσία του εαυτού μας


Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που τεμαχίζεται και προσφέρεται στους άλλους.
Έχει καταλάβει ότι μέσα στην ιερουργία της αγάπης ο άνθρωπος κατά χάρη μελίζεται και δεν διαιρείται, εσθίεται και ουδέποτε δαπανάται. Έχει γίνει κατά χάρη η ζωή που τρέφει και ποτίζει τον αδελφό.

Είναι ένα μικρό κείμενο με μεγάλη σημασία. Δίνει το στίγμα της ευτυχίας που αναζητούμε όλοι.

Συνήθως θεωρούμε την ευτυχία ως κατάσταση που έχει πηγή το είναι μας, τον εαυτό μας. Όμως φαίνεται πως αυτό είναι πλάνη. Ξεγελιόμαστε από τον πόθο της και μπλεκόμαστε στον εγωκεντρισμό μας. Μάλιστα, είναι τέτοιο το μπλέξιμο που αρκετές φορές θεωρούμε τον εγωκεντρισμό ως αγάπη, γιατί κάνουμε πράγματα που εξωτερικά δείχνουν να προσφερόμαστε στους άλλους ή αισθανόμαστε ωραία ψυχολογικά όταν δείχνουμε ενδιαφέρον.

Ωστόσο, το θέμα στην ουσία:
Αγάπη σημαίνει θυσία του εαυτού μας. Σημαίνει διάλυση του είναι, αυτό το «απαρνησάσθω εαυτόν».
Τότε αυτή η θυσία, γίνεται αιτία ανασυγκρότησης του είναι μας, ανάσταση και όντως Ζωή. Πώς γίνεται να «τεμαχίζεσαι», να «μελίζεσαι», να «εσθίεσαι» από τους άλλους, να αφήνεσαι με άλλα λόγια στους «δημίους» σου και συγχρόνως να διατηρείς αναλλοίωτο το πρόσωπο σου; Γίνεται! Το γνωρίζουμε, τότε και τώρα. Μπορούμε να το γνωρίσουμε από τη δική μας εμπειρία. Αν αφήσουμε την αγάπη και την προσκόλληση στον εαυτό μας, αν «κόψουμε το θέλημα μας» κι ας φαίνεται ανθρώπινο και φυσικό τότε μπορούμε να γνωρίζουμε στην πράξη τι είναι η αγάπη. Και γνωρίζοντάς την έρχεται η ευτυχία.

Η Μεγάλη Βαβυλών


Στο τέλος του κεφαλαίου 16 της Αποκάλυψης ο Ιωάννης είδε την πτώση της Βαβυλώνας: “Και η μεγάλη πόλη διαιρέθηκε σε τρία μέρη, και οι πόλεις των εθνών έπεσαν. Και η μεγάλη Βαβυλώνα ήρθε σε ενθύμηση μπροστά στον Θεό, για να δώσει σ’ αυτή το ποτήρι από το κρασί του θυμού της οργής του” (Αποκάλυψη 16:19).

Στο κεφάλαιο 17 ένας άγγελος ήρθε, για να εξηγήσει στον Ιωάννη τι σημαίνει η πτώση της Βαβυλώνας. Ο Ιωάννης μεταφέρθηκε σε όραμα στην έρημο και είδε “μια γυναίκα να κάθεται επάνω σε ένα κόκκινο θηρίο, που ήταν γεμάτο από ονόματα βλασφημίας, και το οποίο είχε επτά κεφάλια και δέκα κέρατα. Και η γυναίκα ήταν ντυμένη με πορφύρα και κόκκινο, και στολισμένη με χρυσάφι και πολύτιμες πέτρες και μαργαριτάρια, η οποία είχε στο χέρι της ένα χρυσό ποτήρι, που ήταν γεμάτο από βδελύγματα και ακαθαρσίες της πορνείας της. Και επάνω στο μέτωπό της ήταν γραμμένο ένα όνομα: Μυστήριο, η μεγάλη Βαβυλώνα, η μητέρα των πορνών και των βδελυγμάτων της γης” (Αποκάλυψη 17:3-5).

Αυτή ήταν η δεύτερη γυναίκα που είδε ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Η πρώτη, η οποία περιγράφεται στο κεφάλαιο 12, συμβόλιζε τον λαό του Θεού, πρώτα ως Εβραϊκό έθνος και μετά ως Χριστιανική Εκκλησία που Είναι η Γυναίκα ντυμένη με τον Ήλιο με το Φως της Κατάρας προς τους υιούς του ανθρώπου... και του Θανάτου... το Φως της Πλάνης, της διχόνοιας, της πορνείας, του φθόνου, και της Αμαρτίας .

ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ


Λέει η τελευταία φράση της Αποκάλυψης του Ιωάννου:

Η χάρις του Κυρίου Ιησού Χριστού μετά πάντων των Αγίων αμήν.

Μετάφραση:  Αμήν αγίων των πάντων μετά Χριστού Ιησού Κυρίου Τού χάρις Η = ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΑΝΘΡΩΠΕ ΧΑΡΙΣ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΜΑΣ, ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ.

***
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ, Κεφ 16

1 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα μὴ σκανδαλισθῆτε.  2 ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμᾶς· ἀλλ' ἔρχεται ὥρα ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ λατρείαν προσφέρειν τῷ Θεῷ.

Μετάφραση στο σήμερα της Ελλάδος:

Ο λόγος εμού του Ιωάννου εστί ο Λόγος του Πατήρ που απέστειλέ με....

... Ώστε, να σφάξετε στο μυαλό σας την παιδεία του βοδιού = τι θα φάμε και τι θα πιούμε και τι θα πηδήξουμε = τι μας δίδαξαν να αγαπάμε, δηλ, το στομάχι μας, το γεννητικό  μας μόριο και τη γυναίκα αντί να την έχουμε στο αίμα μας αμόλυντο ψυχή της Δεξιάς του Πατρός μας, μας ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ...
ΑΝΔΡΕΣ αλά τοιούτους ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ αλά πόρνες... ή ως το φως των αββάτων της σημερινής αντί - Χριστού εκκλησίας. . . των πόρνων εβραίων (του ταλμούδ υπηρετούντες) εν Ελλάδι, του βαρθολομαίου πατριάρχη τον Θεό, αντί του Ιησού Χριστου!....την τρόικα των αγοραστών της γης της επαγγελίας Σας.

Της στομάχου σας η πικρία ο γλυκός λόγος της ουσίας Του Ιησού Χριστού, του Ιωάννου της Αποκαλύψεως.


Ιωάννης

Η Άκρη Του Σύμπαντος η Ψυχή Σου


Αν απλώσουμε με την φαντασία μας, ένα αόρατο δάκτυλο προς το σύμπαν,
θα έβρισκε ποτέ πάτο;
Αν το ίδιο δάχτυλο το απλώσουμε μέσα στα βάθη της ψυχής σου, θα έβρισκε εκεί πάτο;

Όχι βεβαίως .

Άπυρο το έξω σύμπαν, άπυρο και το μέσα σύμπαν....

Και ιδού εσύ το κέντρο των δύο, εσύ άνθρωπε. Το κέντρο τους,
μέσα στο άπυρο να έχεις μέτρα και σταθμά…
μέσα στο όλον είσαι ένας ζωντανός οργανισμός.

Μέσα στο τίποτα, υπήρχε, θα υπάρχει και υπάρχει στο τώρα σου ότι εσύ.

Ο Ιησούς ως Νυμφίος


Ο ίδιος ο Χριστός συχνά παρομοίασε τον ερχομό Του με γάμο και τον εαυτό Του με Νυμφίο (γαμπρό). Και στο τέλος της Αποκάλυψης ο παράδεισος συμβολίζεται με μια «πόλη στολισμένη σαν νύφη», μέσα στην οποία δεν μπαίνει τίποτε κακό.

«Ήταν ανέραστος», γιατί είναι ο Νυμφίος της Εκκλησίας, ερωτευμένος και ενωμένος με τη Νύμφη Του, την ανθρωπότητα.

Μόνο αν δεν ήταν Θεός, αλλά ένας κοινός άνθρωπος, τότε δεν είναι αληθινός αυτός ο ιερός γάμος, άρα ούτε η ανάσταση και φυσικά δεν υπάρχει και σωτηρία από το θάνατο.

Και εσείς αδέλφια μου ορθόδοξοι, εσείς ο Νυμφίος Χριστός εαυτός.

Που σήμερα οι ποιμένες και μάγοι διδάσκαλοι σου, συνουσιάζονται με το ψεύδος τουςπρος την κατάρα της ψυχής του Ιησού Χριστού, εσύ αναγνώστη μου είσαι η ζώσα εκκλησία Του, εσύ του Φωτός των Ανθρώπων η Ελλάδα .
Σήμερα η μητέρα του νυμφίου της γνώσης των ανθρώπων, λαμποκοπά το σκοτάδι της πορνείας της ως φως ανθρώπων, μα εσείς ελλάδα μου είσθε τυφλοί και πνευματικά από ελλάνιο φως νεκρή. Εσύ ελλάδα ο μεσσίας των εβραίων... σκλάβοι, καταραμένοι, με βασιλέα αντί τον χριστό, τον σατανά που χτίσανε οι μάγοι ποιμένες τον θάνατο σου.

Εσύ ο στεφανωμένος από βρέφος ως σκήπτρο της βασιλείας σου, της αγκάθινης γνώσης τα πρέπει Τους.

Εσύ ο Υιός της αγάπης, να είσαι στην κατάρα της αγάπης σου, δολοφονημένος, από ιούδες προδότες γενίτσαρους έλληνες, αντί του Χριστού εσύ ο εαυτός Του.... ο σατανάς της παγκόσμιας εκκλησίας των ιεραρχών που τους ευλογούν για βασιλιάδες στην ελλάδα... οι του αντίχριστου... βασιλείς εν ελλάδι του σήμερα... του μεσσία των εβραίων.. αντίχριστου.


Ιωάννης 

Ο Λόγος


«Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος» (Κατά Ιωάννη, κεφ Α’, στ 1)

Εν αρχή ην ο πατέρας, και ο πατέρας είναι ο υιός, και ο υιός είναι ο Πατέρας… και εσύ άνθρωπε το Όνομα της ουσίας Του και Αυτός που είναι στην ψυχή.
Ορθόδοξη μετάφραση σε ουσία λέξεων Θεού :
«στην αρχή εμείς οι λέξεις που διαβάζεις (ή ακούς), και το Πνεύμα μας είναι εσύ άνθρωπέ μου, Εγώ Μου, εσύ»

Ο Λόγος εστί Πνεύμα ! Και έπλεξαν αγγέλους τα γράμματα, λέξεις με ουσία αλήθειας από στόματος του Θεού, και δόξασε ο Θεός τον άνθρωπο, επικοινωνώντας ο Θεός μαζί του, χαρίζοντάς του νέα μυαλά και νέα νόηση, στο τι εστί Αγάπη, στο τι εστί Ανθρωπιά.

Ο Λόγος είναι το αντίδοτο για τον άνθρωπο που θέλει να μάθει την αλήθεια, διότι οι άνθρωποι φοβήθηκαν τον Λόγο.

Ο Λόγος είναι το φανερό σημείο της ύπαρξης μιας άλλης διάστασης με αυτήν την γνώση της κατάρας της γης.
Ο Λόγος Είναι το άλας της ζωής .
Ο Λόγος Είναι το νερό της αγάπης, και η ψυχή του Αίματος της ο Ιησούς Χριστός… ο Μεσσίας του ανθρώπου.

Αυτός που ήρθε σαν αρνί αγνό και Φως, και ως λύκος θα έρθει να καταφάει τους λύκους του Λόγου των προβάτων Του.... τους ψεύτες, τυφλούς και μαρμαρωμένους στην καρδιά, νεκρούς από Χριστού αγάπη.

Ο Λόγος είναι η αρχή της θεάσεως του ανθρώπου


Κατά Ιωάννη 1 : 1

Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος.

Κατά Ιωάννη 1 : 1

Ως αρχή είναι οι λέξεις που μελετάς, και οι λέξεις απευθύνονται προς εσένα αναγνώστη , γιατί εσύ είσαι : Γέννεσις 26 και είπεν ο Θεός ποιήσωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν και καθ' ομοίωσιν.

2 Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν.

2 : ο Λόγος είναι η αρχή της θεάσεως του ανθρώπου... από τον πατέρα προς τον υιό Του.

Αποκάλυψη Ιωάννου κβ', 11

"Ο καιρός γαρ εγγύς εστιν. ο αδικών αδικησάτω έτι, και ο ρυπαρός ρυπαρευθήτω έτι, και ο δίκαιος δικαιοσύνη ποιησάτω έτι, και ο άγιος αγιασθήτω έτι."

=  εσύ που σπέρνεις την αδικία, του αδίκου σου τον καρπό εσύ βιώνεις και στο τώρα σου θερίζεις αυτό που σπέρνεις, εσύ ο σπορέας της βρωμιάς των ψυχών, εσύ βρωμίζεις,

... εσύ που σπέρνεις στους αδελφούς σου την Αγιοσύνη συνέχισε να σπέρνεις... το Όλον Μας.

Αποκάλυψη Ιωάννου κβ', 14

''Μακάριοι οι ποιούντες τας εντολάς Αυτού, ίνα έσται η εξουσία αυτών επί το ξύλο της ζωής, και τοις πυλώσιν εισέλθωσιν εις την πόλη.''

=  ευλογημένοι εσείς που κάνετε πράξη της αγάπης τον Λόγο και τις πύλες του Φωτός εδραιώνετε και ανοίγετε για να φωτιστεί με την αλήθεια της ζωής και να μεταμορφωθεί ο εγκλωβισμένος άνθρωπος σε Ναό ζώντος Θεού της ψυχής, γκρεμίζοντας την γνώση του ξύλου της κατάρας από το σκότος των ανθρώπων.


Ιωάννης.

ΙΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ


Αυτός που πολεμάει διαβόλια, μαύρες μαγείες και αόρατα  φαντάσματα… είναι εργάτης του σατανά. Και όχι ορθόδοξος  της αγίας του Θεού Σοφίας.
Διότι γνωρίζουν οι ορθόδοξοι ότι ο Σατανάς είναι του κτιστού πνεύματος του αντίχριστου, και όχι του αέναου φωτός της αλήθειας εμάς των Χρισμένων τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Η ψευδαίσθηση της αλήθειας του σατανά… έκανε τον άνθρωπο να πιστέψει, πως μια πέτρα μπορεί να σηκωθεί μόνη της και να τον χτυπήσει. Η λέξη «μαγεία», γεννά από μόνη της το πρώτο «δαιμόνιο», το οποίο ονομάζεται : «να έχει ο άνθρωπος την γνώση για αλήθεια πως υπάρχουν εξωτερικές δυνάμεις αόρατα φαντάσματα και να θέλουν να σου κάνουν κακό… και ότι μπορούν να το κάνουν», (όπως βουντού, μαύρη μαγεία).

Έτσι ο άνθρωπος με το που τα  φοβάται… αυτό που φοβάται Δημιουργείται,γιατί στο πνεύμα μπορεί να είστε θνητοί, μα στην ψυχή είστε Θεού υιοί… και ότι πιστεύετε θεουργείται.

Εδώ και τρεις ημέρες του Θεού (μία ημέρα του θεού εστί 1000 έτη ανθρώπων) το πνεύμα της γνώσης του δένδρου της ζωής, είναι επάνω στην ξύλινη γνώση της κατάρας ξένου έθνους από την δικιά μας την πατρίδα του ουρανού και της γης μας.
Και στέλνουν το πνεύμα του ανθρώπου προς την πορεία της αυτεπάγγελτης σκλαβιάς με μάγους δεσπότες, και πλανεμένους ποιμένες… μέσα στον στάβλο να βλέπουν τον άνθρωπο να ζει ως γκόημ = ζώο τους… και μέσα στα κόπρανα για νόμους και ούρα για πνεύμα να ντύνουν τον άνθρωπο με τον μανδύα του σατανά τους.

Ποια η διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που είπε στον Θεό… τότε στον ουρανό : «παράτα με Θεέ μου, εγώ θέλω να είμαι ένας άλλος θεός από εσένα… δίπλα στον δικό σου ουρανό» ; ! … και ποια η διαφορά ανάμεσα στο παιδί του σήμερα που λέει στους γονείς του : «παρατήστε με μόνο μου… εγώ είμαι προχωρημένη εποχή»… και στέλνει τους γονείς του στον διάολο… ή οι γονείς τα ίδια τους τα παιδιά ;

Το Ποτήρι των Θλίψεων


Θρόνους και δόξα ζήτησαν από τον Κύριο δύο αγαπημένοι Του μαθητές. Κι Εκείνος τους πρόσφερε το ποτήρι Του (βλ. Μάρκ. 10: 35-40).
Το ποτήρι του Χριστού είναι το μαρτύριο, τα παθήματα.

Το ποτήρι του Χριστού σ΄ εκείνους που το πίνουν χαρίζει εδώ στην γη την πρόγευση της ευλογημένης Βασιλείας του Χριστού και ετοιμάζει στον ουρανό θρόνους αιώνιας δόξας.

Άφωνοι στεκόμαστε όλοι μπροστά στο ποτήρι του Χριστού. Κανείς δεν μπορεί να παραπονεθεί γι΄ αυτό το ποτήρι, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί αυτό το ποτήρι. Γιατί Εκείνος που μας πρόσταξε να το γευθούμε, το ήπιε πρώτος από όλους.

Ω δένδρο της γνώσεως του καλού και του κακού !
Θανάτωσες στον παράδεισο τους προπάτορές μας, εξαπατώντας τους με το δόλωμα της αισθησιακής ηδονής και με δόλωμα λογικής ( βλ. Γεν.2:9 , 16-17. 3:1-7).

Ο Χριστός, ο Λυτρωτής των καταδικασμένων ανθρώπων, έφερε στην γη, στους πεσμένους και εξόριστους, το δικό Του ποτήρι, το ποτήρι της σωτηρίας.

Η πίκρα ΤΟΥ ΠΟΤΗΡΙΟΥ Του εξαφανίζει από την καρδιά τη θανάσιμη και αμαρτωλή ηδονή.
Η ταπείνωση, που ξεχειλίζει από το ποτήρι Του, θανατώνει το υπερήφανο σαρκικό φρόνημα.
Όποιος πίνει τούτο το ποτήρι με πίστη και υπομονή, αποκτά πάλι την αιώνια ζωή, που τη στερηθήκαμε εξαιτίας της γεύσης του απαγορευμένου καρπού.

Θα πιώ το ποτήρι του Χριστού, "Θα πιω το ποτήρι της σωτηρίας" (ψαλμ. 115:4).
Το ποτήρι του Χριστού το δέχεται ο χριστιανός, όταν τις θλίψεις της επίγειας ζωής τις υπομένει με το πνεύμα της ευαγγελικής ταπεινοφροσύνης.

Σταυρωμένε εγώ μου


εγώ ζωή Μου ειμί φωνή,
εσύ η καρδιά μου,
εγώ ειμί η αγάπη, εσύ τα σπλάχνα μου.
εγώ ειμί η ανθρωπιά, εσύ ο Θεός Μου.

και στην αρχή της αγάπης η Ελλάδα, και η Ελλάδα ο Ιησούς Χριστός.
που γκρέμισε τα βουνά στην πλάνη των θνητών ψυχών.
που έλουσε με θείο φως την αγάπη σου, αγάπη μου ψυχή Μου.

δώδεκα οι θεοί του Ολύμπου του εγώ του βουνού της ψυχής σου έλληνα, τόσα και τα πάθη της ψυχής σου.

δώδεκα τα πάθη σου άνθρωπε, και ένας εσύ ... εγώ το παλιό μου εγώ.

ένας εσύ Κύριε άνθρωπε μου, ένας και εγώ… μια η αγάπη... και εσύ δεν με αγάπησες ποτέ...

εγώ μου.
εσύ με ευλογείς όταν τα πάθη σου αγαπώ,
ΜΑ εσύ με σταυρώνεις όταν το εγώ σου δεν ακολουθώ...

εγώ ειμί το εσύ σου... εσύ μου... σταυρωμένε εγώ μου !

από ιούδες φίλους σου...
από υποκριτές δεσποτάδες, και ανθρωποφάγους ευσεβείς διδασκάλους της πλάνης σου Ελλάδα μου...


Ιωάννης

Του Πατήρ προς τον Υιόν της ΕΙΡΗΝΗΣ το πνεύμα


Υιέ μου και Θυγατέρα μου, δέξου το έλεος του Πατέρα σου και της αγάπης Μας τη φωνή,
... ώστε και μετά να νοήσετε το τι εστί μετάνοια και αγάπη λατρεία στην ψυχή.

Ζω Εγώ ο Θεός, το Α και το Ω, και η μαρτυρία μου είστε Εσείς που υποπόδιο των ποδιών μου είναι τα πόδια Σας και τα πλούτη της σοφίας μου η καρδιά Σας.

Και ιδού Σας κρούω εγώ την πόρτα με την εξουσία που σας χάρισα να με δεχθείτε στο σπιτικό του ναού Σας και να συμφάγωμε τον άρτον τον στερεό και να πιούμε το ύδωρ το ζωντανό... και να δοξάσουμε όλοι μαζί στη Γη τον Ύμνο της Αγάπης.

Στερεός λίθος ο λόγος της σωτηρίας του ιερού των ιερών στα ιερά κορμιά Σας.... ώστε να μεταμορφώσετε τον οίκο σας σε ιερό της Αγίας μου Σοφίας Ναό.

Τον άρτον ημών τον επιούσιον, στο στερεό λίθο επί η ουσίας Σας, λάβετε υμείς σήμερον.

***
Και εν αρχή ην ο Λόγος.

Και ο Λόγος δεν προσθέτει γνώση, αλλά αποκεφαλίζει τη γνώση του παλιού κακού σας εαυτού
φωτίζοντας της κατανοήσεως της αληθείας το πνεύμα.

Διδαχές


Στην γη αγαπάνε δια του έρωτα.

Στον ουρανό μαθαίνουμε πρώτα το τι είναι η αγάπη, και μετά ερωτευόμαστε με αυτήν. 
Και ως δύο σταγόνες νερό, που γίνονται μία... έτσι και οι άνθρωποι το ζεύγος, σε μια ψυχή, ως ο δικέφαλος αετός της ορθοδοξίας μας μαρτυρεί .
***
Όταν θυμώνεις με τον αδελφό σου,
τότε ο Θεός θυμώνει μαζί σου.

Όταν αγαπάς τον αδελφό σου,
τότε ο Θεός είναι μέσα στην αγάπη αυτή.

***
Να ξέρεις να προσεύχεσαι, είναι καλό.
Να σιωπάς και να ακούς το τι ο Θεός λέγει, είναι σοφό.

***
Δεν σκοτώνεται το ''εγώ'' .... μα μεταλλάσσεται στο ''εγώ'' του Χριστού... όταν ένα σκυλί είναι άγριο δεν γίνεται να γίνει με τις πέτρες ποτέ φίλος σου, αν του δώσεις ψωμί όμως θα κουνήσει την ουρά του ....έτσι και ο εγωισμός.... να γίνεις εγωιστής για την αγάπη σου προς τον Χριστό, τότε γνωρίζεις πως ουδείς δούλος ανώτερος του κυρίου του... 

Γίνε Αγάπη, γίνε Χριστός !


Χριστούγεννα για να γεννηθούν στην καρδιά σου έλληνα, γίνε Έλληνας !

Γίνε η ολύμπια φλόγα στο πνεύμα!
Γίνε αγάπη, γίνε Χριστός.
Ώστε ανάσταση να δει ο κάθε τυφλός.

***
Σπερματοζωάριο και ωάριο, και η αγάπη.
Πατρότητα και μητρότητα και η αγάπη.
Μπορείς να βγάλεις ένα από αυτά μέσα από την καρδιά σου άνθρωπε;

Οι άνθρωποι διδάσκουν : από το τίποτα ερχόμαστε και στο τίποτα θα πάμε,
οπότε ότι φάμε και ότι πιούμε... και όσο καλά να περάσουμε.

… Μα μέσα από το τίποτα όταν εσύ υπάρχεις στο τώρα σου, τότε τα πάντα μπορούν να υπάρχουν, εκτός από το “τίποτα” !

***
Όλοι στην γη παραδέχονται πως ο Ιησούς Χριστός είναι ο Λόγος, μα κανείς δεν παραδέχεται την ήττα του από Αυτόν.

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Αν Περιμένεις...


Αν δεν αγαπάς την ανθρωπιά, αν δεν είσαι Έλλην, κλείσε τον υπολογιστή σου χώμα διαβάζεις.

Και αν τις γλώσσες των αγγέλων ομιλώ, μα χωρίς αγάπη στην καρδιά μου να έχω...
κύμβαλο αλαλάζων ο Λόγος του Θεού.

Διότι ο Θεός Αγάπη εστί, και οι άνθρωποι μακριά από την ουσία Του.
Όπως οι Έλληνες μακριά από την ψυχή του πνεύματος τους.

Από άνωθεν για να αναγεννηθείς, θα πρέπει εσύ να δεχθείς πως είσαι από άνωθεν δημιουργημένο σκεύος... στην γη να ζεις... και σου λείπει το αλάτι... του ξύλου της γνώσης της αγάπης Θεό Υιέ Του...
Εσύ αθάνατη ψυχή, εσύ προδομένη και καταραμένη Ελλάδα μου, από απατεώνες ανθρώπους, έθνους βάρβαρου, πόρνου, και Σταυρωτή του Ελληνισμού.

Το να περιμένεις τον μεσσία σου να έρθει από τον ουρανό, για να σε σώσει...
χώμα διαβάζεις... δεν είσαι Έλλην... μα πλάνος.

Αν περιμένεις βασιλιά να έρθει να σε σώσει από το κράτος της σκλαβιάς και της αδικίας ... χώμα διαβάζεις... εσύ ποτέ σου δεν πίστεψες Χριστό...

Όταν εσύ ψηφίζεις αυτούς που σε κυβερνούν άνθρωπε.... χώμα γράφω... γιατί εσύ χώμα προσκυνάς.
Και τον Θεό σταυρώνεις... και εγώ το στέμμα Του, χώμα ειμί για σένα.


Ιωάννης

Αγάπη Λαού Ανάσταση Χριστού !


Αγάπη λαού φόβος θεριού ...  γι αυτό σπέρνουν την διχόνοια οι αιμοχαρείς σοφοί και ΜΜΕ... γιατί αυτοί γνωρίζουν πως :Αγάπη Λαού Ανάσταση Χριστού !

Το φως φωτίζει, βλέπεις, και γνωρίζεις μόνος σου που περπατάς, και δεν σου χαράζει δρόμους και πορείες που σου χαράζουν κάποιοι άλλοι.

Eν αρχή είναι η Αγάπη.
και η αγάπη είναι η ανθρωπιά.
και η ανθρωπιά ο Χριστός μας.
και του Χριστού μας η ψυχή ο Πατέρας Θεός.
Και τα πάντα τους είναι ο Λόγος, που δια της θελήσεως του ανθρώπου, ο Λόγος γίνεται ένα με την σάρκα και το αίμα Του ως Έν.

Αν δεν γεννιόσουν στην γη άνθρωπε, θα γνώριζες το τι εστί η λέξη αναμάρτητος;
Αν δεν γεννιόσουν εδώ στον θάνατο, θα γνώριζες το τι εστί αθανασία;
Αν δεν σταυρωνόσουν από τους εβραίους του σατανά Ελλάδα μου,
θα γνώριζες ποτέ το τι είναι ο σατανάς;

Λόγος Ρημάτων


Το πρώτο των τελωνιών του Λόγου είναι τα στέφανα... Είσοδος Παραδείσου.
Δεύτερο τελώνιον «το προς εικόνα και ομοίωσιν», δεν είναι αίρεση.
Τρίτο τελώνιον το πεπυρωμένον εστί κρυστάλλινη Αλήθεια, και η Αλήθεια εστί Φώς και το Φώς είναι ο Θεός.

Θεός εστί χαρά... ανθρωπιάς.
Θεός εστί η αγάπη. Μα Θεός εστί Δικαιοσύνη και σωτηρία.
Το σπαθί του βασιλιά μέσα στον βράχο καρφωμένο.
Όσο το "εγώ" είναι φως βράχου, τόσο το σπαθί σε χέρια άδικου βασιλιά δεν βγαίνει.
Η βάση του Έλληνα είναι η κραυγή του Λέοντα βασιλιά του.
Βασιλέως ρήματα, Λέοντος βρυχηθμός!
Βασιλεύς Θεού, το σπαθί του Θεού βαστάζων. 

Τελωνίων Ορθόθοδο Φροντιστήριο


Έλλην εστί ανδρείος, Έλλην εστί Υιός Θεού,
και όχι από μόνος του ένας άλλος Θεός από τους αλλήλους εαυτούς σου.

Πόσο σέβεσαι, και λες πώς πιστεύεις στον Πατέρα Θεό σου,
και πόσο τον υπακούς;  
πόσο θέλεις ο Θεός να σου κάνει το θέλημά σου, και εσύ πόσο κάνεις το Θέλημα του Πατέρα σου;

Τον Θεό που δεν είδες ποτέ, λες πως τον αγαπάς και προσπαθείς να τον πείσεις πως στα αλήθειας τον Αγαπάς... μα για δες… πόσο αγαπάς τους σαρκικούς σου γονείς ;

Αν πίστευες στα αλήθεια την ανάσταση του Χριστού... τότε ποτέ δεν θ΄ αμάρτανες...

Πόσο λες πως αγαπάς ...τον Θεό που αγαπά…
μα πρώτα δες τι είναι η αγάπη, και μετά, εσύ τι αγαπάς ;

Ο Θεός κατά χάριν αγαπά...
για παράδειγμα ευλογεί όλους που λένε την καρδιακή προσευχή, όπως Π.Χ όταν λες το ''Κύριε ελέησον με''.
ΑΝ ΕΡΘΕΙ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΡΩΤΗΣΕΙ :
"είπε ο Κύριος, έναν γιο έχω και αυτόν σας τον χάρισα,
ότι ήταν να πω και να σας ελεήσω σας το ελέησα, ιδού το Άγιο Ευαγγέλιο μου, ιδού η Αγία Εκκλησία μου, εσύ πόσο ελέησες τον Κύριο σου";

Το Μοναδικό Σπαθί

Το Φως, ανάβει, και βλέπεις που περπατάς.
Και δεν σου χαράζει δρόμους και πορείες που σου χάραξαν κάποιοι άλλοι για σένα.

Το Φως είναι ο Λόγος, ο Χριστός... που μεταμορφώνει το Εγώ του ανθρώπου στο από άνωθεν χρισμένο ΕΓΩ του Κυρίου.

Και ο Κύριος ο Λόγος,
και ο Λόγος εσύ Ελληνίδα μου ψυχή.

Το μόνο σπαθί η δύναμη της Αγάπης, στα χέρια της κάθε ψυχής.
Τα χέρια της ψυχής ο ζωντανός ο Λόγος, που μετουσιώνει την εικόνα του Ανθρώπου στο καθ’ ομοίωσιν.
Και το μόνο που μπορεί να κάψει είναι,με τη συγχώρεσή Του, την αμαρτία.
Και με την αγάπη Του, την ταπείνωσή σου, και την Αγία μας Εκκλησία
ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας, στην ψυχή μας να ενωθεί με την θάλασσα της αγάπης Του χρυσή μου Ελλάδα.

2012 Εάλω η Ελλάς


Ο δράκος είναι η βουλή των Ελλήνων, τα κόμματα και οι παρατάξεις που χώρισαν σε μάζες τον άνθρωπο, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΟΥ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΝΕΙ.

Το λιοντάρι, ο «Λόγος» του Ιησού Χριστού, το άλφα και το ωμέγα της ουράνιας γνώσης, που ευλόγησε την, από την σκέψη μέχρι και την πραγμάτωση, φράση με καρδιά μαζί:

«ΧΑΙΡΕ, Ω! ΧΑΙΡΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» !

Ο Ποσειδώνας είναι η εκκλησία που κρατάει τον λαό μέσα στις νεφέλες του γήινου πνεύματος ως «γκόημ» ζώα ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ, ΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ  ΕΧΟΥΝ... σκλάβοι υπηρέτες του καίσαρα στην γη τους .

Η θάλασσα η ελληνική παιδεία των πατέρων του έθνους μας.  

ΕΛΛΗΝ ΕΣΤΙ ΕΙΚΟΝΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΚΑΙ ΩΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΤΗΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ.

Ο κομήτης είναι η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ που σας φυτεύει τα γεγονότα πριν να συμβούν, «ο ψευδοπροφήτης» διάολός σας, ο τηλεκατευθυντής της συνειδητότητας των «πρέπει των γκόημ».

ΕΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ… ΣΗΜΕΡΑ ΣΚΛΑΒΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΕΙΣΤΕ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ ΙΕΡΕΙΣ ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ, ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΥΠΟΓΡΑΨΑΝ,

ΠΙΣΤΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, οικογένεια, αγάπη, παιδιά, γη ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟ !

ΕΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ...ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ γήινοι ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ ΣΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ που προσκυνάτε... ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ ΠΛΗΡΩΤΕΣ ΣΑΣ, ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΣ.


Ιωάννης